დღეს 24 მარტია და წავკისში 5 დღეა ფაქტობრივად გაუჩერებლად ბარდნის. ჩემს ეზოსა და ქუჩაზე თოვლის საფარმა უკვე ერთ მეტრს მიაღწია. თოვლმა მანქანები დათოვლილ ქუჩებზე უიმედოდ ჩახერგა, ჩვენი პატარა სამეზობლო კი გარე სამყაროს მოწყვიტა. აქაურები ამბობენ, რომ ასეთი დიდთოვლობა წავკისში თაობებს არ ახსოვს, მით უფრო მარტში.

კახეთი ერთ-ერთია საქართველოს იმ რეგიონებს შორის, რომელიც ეკონომიკურად სოფლის მეურნეობაზეა დამოკიდებული. სოფლის მეურნეობისა და სოფლის განვითარების 2021-2027 წლების სტრატეგიის თანახმად, საქართველოს სასოფლო-სამეურნეო მიწების 40.1% კახეთზე მოდის. ამ მიწების უდიდესი წილი სახნავ მიწებზე, საძოვრებსა და ვენახებზე მოდის, რაც განაპირობებს კახეთის ლიდერობას მარცვლეულის წარმოების, მეცხოველეობის და მეღვინეობის მიმართულებებით. 2020 წელს მთელი ქვეყნის მასშტაბით წარმოებული ღვინის 75.5% კახეთზე მოდიოდა.

პარასკევს, 15 ოქტომბერს, ISET-მა და გერმანიის საერთაშორისო თანამშრომლობის საზოგადოებამ (GIZ) ერთობლივ ონლაინ ვორკშოპს უმასპინძლეს, რომლის თემაც იყო კლიმატის ცვლილების თემების ინტეგრირება საქართველოს უმაღლესი განათლების სისტემაში: გამოცდილება, საჭიროებები და მომავალი თანამშრომლობის შესაძლებლობები.

COVID-19-მა ბევრ ქვეყანაში გამოიწვია ჯანდაცვის სისტემისა და ეკონომიკის კრიზისი, რამაც უარყოფითად იმოქმედა საზოგადოების ყველაზე დაუცველ და დაბალშემოსავლიან ნაწილზე. თუმცა პანდემიით გამოწვეულმა კრიზისმა გამოკვეთა რამდენიმე საინტერესო შესაძლებლობაც.

საქართველოს ზამთრის კურორტებზე სეზონი დიდი ხნის დაგვიანებით, მხოლოდ 20 თებერვალს დაიწყო, რასაც წინ თოვლის სიმცირით გამორჩეული თვენახევრიანი პერიოდი უსწრებდა. წინა ბლოგში მიმდინარე საუკუნის მიწურულამდე კლიმატის ცვლილების განვითარების შესაძლო სცენარები განვიხილეთ და ადაპტაციის ზომების უკეთ შესწავლისა და განხორციელების საჭიროება გამოვავლინეთ. თუმცა, სრული სურათის მისაღებად, იმაზეც უნდა ვისაუბროთ, რა სახის ზეგავლენაა მოსალოდნელი კლიმატის ცვლილების პირობებში კურორტების ეკონომიკურ სიცოცხლისუნარიანობაზე და რა ტიპის ადაპტაციის სტრატეგიების გამოყენებაა შესაძლებელი.